قرارداد هوشمند چیست؟

قرارداد هوشمند (smart contract) یکی از مفاهیم پیشرو در حوزه بلاکچین است که در سال 2013 توسط نیک سابو توسعه داده شد. این مفهوم باعث ارتقای تکنولوژی ارز دیجیتال  شد که به صورت خودکار و بدون کنترل توسط مرکزیت‌هایی مانند بانک‌ها، قابلیت انجام معاملاتی را فراهم کند.

برای توصیف بهتر قرارداد‌های هوشمند، می‌توان آن‌ها را به صورت یک قرارداد سنتی در نظر گرفت. اما با این تفاوت که در قرارداد هوشمند، اتفاقات و شرایط مطرح شده به صورت خودکار و بدون دخالت انسان اجرا می‌شود. به عنوان مثال، یک قرارداد هوشمند می‌تواند شامل شرایط خرید و فروش از قبیل موعد، محصول، قیمت و شرایط پرداخت باشد. اگر شرایط تعریف شده در قرارداد هوشمند برآورده شود، پرداخت به صورت خودکار انجام می‌شود.

از دیگر کاربردهای این قرارداد، ارسال توکن‌های دیجیتال به صورت خودکار است که انتقال مالی بین دو طرف با شرایط مشخص و مجری شدن انواع معاملات در جهان دیجیتال است. این مفهوم به دلیل امنیتی بودن و اینکه تصادفی نبودن منطق استفاده شده در بلاکچین به شدت محبوب شده است.

قیمت های روز ارز دیجتال و انواع دستگاه ماینیگ را در میهن ماینر مشاهده کنید.

تفاوت قرارداد هوشمند و سنتی چیست؟

قرارداد هوشمند (smart contract) یک قرارداد کاملاً دیجیتالی است که در شبکه‌های بلاکچین اجرا می‌شود و توسط برنامه‌های کامپیوتری به‌صورت خودکار و بدون نیاز به واسطه‌گری انسانی اجرا می‌شود. طراحی آن به‌گونه‌ای است که شرایط و قوانینی که در قرارداد مورد نظر تعیین شده‌اند، به صورت مشخص ذخیره شده و از طریق یک کد قابل برنامه‌ریزی توصیف می‌شود.

بر خلاف قراردادهای سنتی، قراردادهای هوشمند توسط برنامه‌های رایانه‌ای به‌صورت خودکار اجرا می‌شوند.

تفاوت قابل توجهی میان قرارداد سنتی و قرارداد هوشمند در راحتی، سرعت‌بخشی و امنیت اجرای معاملات برای مختصر شدن زمان، هزینه کمتر و بیشتر کردن امنیت در قراردادهایی که برایشان معامله‌ای باشد در مقایسه با قرارداد سنتی است.

مزایا قرارداد هوشمند(smart contract):

قرارداد هوشمند چندین مزیت را برای بلاکچین‌ها فراهم می‌کند. برخی از این مزایا عبارتند از:

1. خودکارسازی: با استفاده از قراردادهای هوشمند، معاملات می‌توانند به صورت خودکار صورت پذیرند و نیازی به واسطه نظیر بانک‌ها و دیگر موسسات واسطه‌گر برای اجرای معاملات نیست.

2. امنیت: قراردادهای هوشمند به لحاظ امنیت، برای نگهداری از اموال و فعالیت‌های دیگر از جمله معاملات، یک راه برای ذخیره کردن اطلاعاتی که نیاز به حفظ خصوصیت دارند، فراهم می‌کنند.

3. قابلیت برنامه‌ریزی: در قراردادهای هوشمند، برنامه‌ریزی شرایط و پارامترهای معاملات به راحتی قابل تغییر است.

4. عدم نیاز به واسطه گری: در این روش، انجام تراکنش‌ها و معاملات بین دو طرف به راحتی انجام می‌شود و نیازی به واسطه‌ نظیر بانک‌ها، کارگزاران و تأمین‌کنندگان خدمات پرداخت نیست.

5. انجام عملیات با سرعت بیشتر: استفاده از قراردادهای هوشمند امکان اجرای معاملات در حداکثر چند دقیقه و ارسال توکن‌های دیجیتال به صورت خودکار فراهم می‌کند.

با این حال، مانند هر فناوری دیگری، قراردادهای هوشمند نیز دارای چالش‌ها و محدودیت‌هایی هستند که باید مورد توجه دقیق قرار گیرند.

معایب قرارداد هوشمند:

استفاده از قرارداد هوشمند نیز با چندین معایب همراه است. برخی از این معایب عبارتند از:

1. برخی زمینه‌های قانونی و حقوقی: استفاده از قراردادهای هوشمند امکان ارائه حمایت حقوقی برای مشارکت‌کنندگان را کمتر می‌کند.

2. برخورد با خطاها: این قرارداد ها از طریق برنامه کامپیوتری اجرا می‌شوند و به همین دلیل، هر خطایی که در برنامه وارد شود، می‌تواند منجر به صدمه‌هایی شود که از جمله از دست دادن اموال و اطلاعات محسوب می‌شود.

3. محدود بودن قابلیت برنامه‌ریزی: قراردادهای هوشمند دارای قابلیت برنامه‌ریزی هستند، اما برای برخورد با شرایط نامطلوب، ممکن است نیازی به تغییر در شرایط وجود داشته باشد. در چنین شرایطی، استفاده از قراردادهای هوشمند ممکن است تنها یک نوع ثابت باشد که نیاز به ویرایش دارد.

4. قابلیت هک: قراردادهای هوشمند نیز از مشکلات امنیتی در برابر حملات هکری رنج‌می‌برند. اگرچه بیشتر بلاکچین‌ها امنیتی بیشتری نسبت به سیستم‌های سنتی دارند، اما فروش توکن‌های دیجیتال، انتقال مالی و دیگر کاربردهای قراردادهای هوشمند ممکن است کاملاً برای هکرها دسترسی به اطلاعات شما را فراهم کند.

در نهایت، مانند هر فناوری دیگری، قراردادهای هوشمند نیز دارای مزایا و معایبی هستند و قبل از استفاده از آنها، باید توجه دقیقی به این مسائل شود.

پنج رکن اساسی smart contract برای بلاکچین اتریوم (Ethereum):

1. زبان برنامه‌نویسی: برای توصیف شرایط و قوانین قرارداد‌های هوشمند، زبان برنامه‌نویسی Solidity برای اتریوم استفاده می‌شود.

2. قرارداد: قراردادهای هوشمند در شبکه اتریوم به صورت کد قابل استفاده و قابل توسعه منتشر شده و می‌توان آن‌ها را با کالاهای فیزیکی مقایسه کرد.

3. تراکنش‌ها: تراکنش‌هایی که در شبکه اتریوم ایجاد می‌شوند، می‌توانند در قالب اجرای قراردادهای هوشمند باشند و شامل انتقال ارزهای دیجیتالی و توکن‌ها به صورت خودکار می‌شوند.

4. شبکه: بلاکچین اتریوم از یک شبکه توزیع شده برای اجرای قراردادهای هوشمند استفاده می‌کند که توسط ماینرها اجرا می‌شود.

5. ماینرها: ماینرها در بلاکچین اتریوم، عملیات اجرای قراردادهای هوشمند را انجام می‌دهند و پردازش‌های لازم برای ابتدایی شدن یک قرارداد هوشمند را انجام می‌دهند.

  برای خرید انواع ماینینگ به فروشگاه میهن ماینر مراجعه کنید.